Τα υποδόρια αποστήματα στα κουνέλια

Απόστημα στην κάτω γνάθο

 Η συγκέντρωση πύου κάτω από το δέρμα είναι από τις συχνότερες παθήσεις των κουνελιών. Εντοπίζεται σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος αλλά συχνότερα στην κεφαλή και άκρα. Μπορεί να προκληθεί από τραυματισμούς, παθήσεις των οδόντων και από οποιαδήποτε άλλη μόλυνση όπως π.χ. του αναπνευστικού ή του ουροποιητικού συστήματος.

Τα αποστήματα στα κουνέλια είναι συνήθως ανώδυνα και αρχικώς δεν προκαλούν ενόχληση. Εντός ολίγων ημερών ή εβδομάδων όμως, διογκώνονται και είναι δυνατό να προκαλέσουν κατάπτωση, ανορεξία και δυσφαγία ή χωλότητα αναλόγως της εντόπισής τους. Επίσης, είναι δυνατό να επεκταθούν βαθύτερα στους μύς και στα οστά. Για την εκτίμηση της βλάβης που έχουν προκαλέσει και για την εξακρίβωση της αιτίας, ενδέχεται να χρειαστούν εξετάσεις αίματος και ακτινογράφηση. Η καλλιέργεια πύου είναι απαραίτητη για την επιλογή του κατάλληλου αντιβιοτικού.

Η θεραπεία των αποστημάτων στα κουνέλια είναι δυσκολότερη απ΄ότι στο σκύλο και στη γάτα, διότι το πύον που περιέχουν είναι πολύ παχύρευστο. Η υφή του μοιάζει με αυτή μαλακού τυριού. Ως εκ τούτου η απλή διάνοιξη που εφαρμόζεται στα άλλα ζώα, δεν είναι αποτελεσματική στα κουνέλια. Η αντιμετώπιση συνίσταται στην ολική αφαίρεση του αποστήματος όταν αυτό είναι εφικτό ενώ όταν δεν είναι, αφαιρούνται οι μολυσμένες περιοχές σε όσο το δυνατό μεγαλύτερη έκταση. Ακολουθούν πλύσεις με αντισηπτικά διαλύματα ή και τοπική εφαρμογή αντιβιοτικών.

Προσωρινή συρραφή του χειρουργικού τραύματος
για τη διενέργεια πλύσεων.

Μετεγχειρητικώς, στην περίπτωση της ολικής αφαίρεσης αρκεί η χορήγηση του κατάλληλου αντιβιοτικού για την πλήρη ίαση. Στην περίπτωση μερικής αφαίρεσης, που είναι και η συχνότερη, το τραύμα αφήνεται ανοικτό ή περιορίζεται με προσωρινά ράμματα, προκειμένου να είναι δυνατή η διενέργεια πλύσεων. Επίσης χορηγούνται αντιβιοτικά για μεγάλο χρονικό διάστημα ή και εφ' όρου ζωής, με διακοπές στις περιόδους ύφεσης των συμπτωμάτων. Η μακροχρόνια χορήγηση αντιβιοτικών απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή στη διατροφή προς αποφυγή γαστρεντερικών διαταραχών. Σε έντονες υποτροπές επαναλαμβάνεται ο χειρουργικός καθαρισμός. Σε αποστήματα των άκρων που έχουν προσβληθεί και τα οστά, και τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην άνωθι θεραπευτική αγωγή, έσχατη λύση αποτελεί ο ακρωτηριασμός.