Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

Τα ινδικά χοιρίδια δεν είναι ούτε ινδικά, ούτε χοιρίδια!

Γιατί ονομάζονται ινδικά;
Ινδικό χοιρίδιο

Διότι αρχικώς εισάγονταν στην Ευρώπη από τα νησιά της Καραϊβικής θάλασσας, τα οποία ονομάζονται και Δυτικές Ινδίες λόγω της λανθασμένης εκτίμησης του Χριστόφορου Κολόμβου, ο οποίος όταν τα ανακάλυψε νόμιζε πως είχε φθάσει στην Ινδία.

Ωστόσο τα ινδικά χοιρίδια δεν προέρχονται από την Καραϊβική. Μεταφέρθηκαν εκεί από την περιοχή των Άνδεων της Νοτίου Αμερικής όπου είχαν εξημερωθεί από τους ιθαγενείς και εκτρέφονταν για το κρέας τους. Επίσης, χρησιμοποιούνταν σε θρησκευτικές τελετές και θεωρούταν ότι έχουν ιαματικές ιδιότητες.

Στην Ευρώπη ποτέ δεν καθιερώθηκαν ως τροφή αλλά χρησιμοποιήθηκαν ευρέως ως πειραματόζωα, έως ότου αντικαταστάθηκαν από τα ποντίκια. Επί πλέον, εξ αρχής έγιναν δημοφιλή ως ζώα συντροφιάς.

Γιατί ονομάζονται χοιρίδια;

Παρ' ότι δεν έχουν καμία συγγένεια με το ζωικό είδος του χοίρου, ονομάζονται έτσι εξ' αιτίας της ομοιότητας των τριχών τους, που είναι σκληρές και χοντρές, με αυτές των γουρουνιών.

Τα ινδικά χοιρίδια ανήκουν στην κατηγορία των υστριχόμορφων τρωκτικών. Η λέξη υστριχόμορφα είναι σύνθετη: ύστριξ + μορφή. Η λέξη ύστριξ είναι επίσης σύνθετη και προέρχεται από τις λέξεις υς (=γουρούνι) και θριξ (=τρίχα), δηλαδή σημαίνει γουρουνότριχα. Επομένως, υστριχόμορφος είναι αυτός που η τρίχα του μοιάζει με του γουρουνιού, η οποία είναι σκληρή και χοντρή.

Τα τελευταία χρόνια δημιουργούνται συνεχώς νέες φυλές ινδικών χοιριδίων με ποικίλη υφή τριχώματος, ακόμη και άτριχα. Πάντως οι πρόγονοι των σημερινών ινδικών χοιριδίων και οι αρχικές φυλές, είχαν τραχείες και μεγάλης διαμέτρου τρίχες.

Σημειωτέον ότι ύστριξ ονομάζεται και ο σκατζόχοιρος λόγω των ακάνθων του, χωρίς όμως να ανήκει στα τρωκτικά. 

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Ο σακχαρώδης διαβήτης στο σκύλο και τη γάτα


Γάτα πίνει νερό από τη βρύση
Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια σχετικώς συχνή ασθένεια στο σκύλο και τη γάτα. 1 στα 200 κατοικίδια των ειδών αυτών μπορεί να προσβληθεί.

Η σημασία της γλυκόζης

Οι σκύλοι και οι γάτες προσλαμβάνουν την ενέργεια που χρειάζονται κυρίως από τη γλυκόζη η οποία προέρχεται από τη διάσπαση των υδρογονανθράκων της τροφής στο έντερο. Στη συνέχεια η γλυκόζη απορροφάται στην κυκλοφορία του αίματος και μέσω αυτού μεταφέρεται στα κύτταρα του οργανισμού όπου χρησιμοποιείται για την παραγωγή ενέργειας.

Ο ρόλος της ινσουλίνης

Στα υγιή ζώα η ινσουλίνη, την οποία παράγει το πάγκρεας, είναι απαραίτητη στις χημικές αντιδράσεις που πρέπει να γίνουν για να εισέλθει η γλυκόζη στα κύτταρα, προκειμένου να επιτελεστούν διάφορες λειτουργίες του σώματος.

Στα διαβητικά ζώα μπορεί:
  • είτε να μην παράγεται ινσουλίνη
  • είτε τα κύτταρα να μην ανταποκρίνονται όπως θα έπρεπε στη δράση της ινσουλίνης
Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι να εισέρχεται πολύ λίγη γλυκόζη στα κύτταρα και να περισσεύουν μεγάλες ποσότητές της στην κυκλοφορία του αίματος.

Η περίσσεια της γλυκόζης φθάνει με το αίμα στα νεφρά τα οποία την αποβάλλουν με τα ούρα. Η παρουσία γλυκόζης στα νεφρά προκαλεί την απορρόφηση περισσότερου νερού για την παραγωγή ούρων με αποτέλεσμα την αυξημένη ποσότητά τους. Το νερό που χάνει ο οργανισμός με τα ούρα πρέπει να το αναπληρώσει με αύξηση της πόσης εξ ου και το έντονο αίσθημα δίψας.

Η εκδήλωση της νόσου

Τα ασθενή ζώα παρουσιάζουν διάφορα συμπτώματα, συχνότερα από τα οποία είναι:
  • Η έντονη δίψα (πολυδιψία) ταυτοχρόνως με αυξημένη διούρηση (πολυουρία)
  • Η απώλεια σωματικού βάρους παρά την αυξημένη όρεξή τους (πολυφαγία)
  • Η κατάπτωση και η εύκολη κόπωση
Η νόσος πήρε το όνομά της από την πολυουρία που προκαλεί καθώς στην ελληνιστική εποχή διαβήτης (από το διαβαίνω) σήμαινε, εκτός από το γνωστό γεωμετρικό όργανο, και σωλήνας απορροής, σιφώνι, λόγω της διάβασης του νερού από αυτόν. Ο χαρακτηρισμός σακχαρώδης εδόθη από τη γλυκόζη η οποία ανήκει στην κατηγορία των ουσιών που ονομάζονται σάκχαρα.

Τί πρέπει να κάνετε

Αν το κατοικίδιό σας παρουσιάζει οποιοδήποτε από τα άνωθι συμπτώματα, προσκομίστε τό μας για πλήρη εξέταση της κατάστασης της υγείας του. Ο διαβήτης στις περισσότερες περιπτώσεις επιβεβαιώνεται με την εύρεση συνεχώς αυξημένης συγκέντρωσης γλυκόζης στα ούρα και στο αίμα (η επεισοδιακή αύξησή της δεν αποτελεί διάγνωση διαβήτη). Επί πλέον θα χρειαστεί να αποκλείσουμε άλλες αιτίες αυξημένης δίψας όπως π.χ. τη νεφρική ανεπάρκεια.

Θεραπεία

Παρ΄ όλο που δεν υπάρχει οριστική θεραπεία του διαβήτη, η νόσος συνήθως ελέγχεται αποτελεσματικώς με ενέσεις ινσουλίνης (ή χορήγηση άλλων φαρμάκων σε ορισμένες περιπτώσεις), τάισμα με ειδικές τροφές και (στους σκύλους) ελεγχόμενη σωματική άσκηση.

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

Αντιπαρασιτικές λύσεις για το κατοικίδιό σας

Οι πρώτες φθινοπωρινές δροσιές μπορεί να σας βάλουν σε πειρασμό να παραλείψετε τους αποπαρασιτισμούς του κατοικιδίου σας. Μην ενδώσετε!

εφαρμογή αντιπαρασιτικάς αμπούλας σε σκύλοΓιατί οι αποπαρασιτισμοί πρέπει να γίνονται όλο το χρόνο

Οι κλιματικές συνθήκες της χώρας μας παραμένουν ευνοϊκές για ψύλλους, τσιμπούρια και εντερικά παράσιτα έως τα μέσα του Νοεμβρίου. Στη συνέχεια η πτώση της θερμοκρασίας καθιστά αδύνατη την επιβίωσή τους, όχι όμως και αυτή των αυγών τους τα οποία διατηρούνται σε αναμονή των κατάλληλων συνθηκών για να εκκολαφθούν. Οι συνθήκες αυτές θα επικρατήσουν στο ύπαιθρο την άνοιξη, όμως προσοχή! Στους θερμαινόμενους εσωτερικούς χώρους των σπιτιών μας επικρατούν και το χειμώνα.

Τα μικροσκοπικά αυγά των παρασίτων μεταφέρονται μέσα στα σπίτια μας προσκολλημένα είτε στα ρούχα και τα παπούτσια μας, είτε με το κατοικίδιό μας. Γι΄ αυτό τα ζώα που ζούν στα ζεστά διαμερίσματα των πόλεων κινδυνεύουν περισσότερο απ΄ότι αυτά που ζούν στους αγρούς και τις αυλές όπου οι θερμοκρασία διατηρείται χαμηλή καθ΄ όλο το χειμώνα, εμποδίζοντας την εκκόλαψη των αυγών των παρασίτων.

Νέες μορφές αντιπαρασιτικών σκευασμάτων

Η ολοένα αυξανόμενη ποικιλία αντιπαρασιτικών σκευασμάτων που γίνονται διαθέσιμα στην αγορά, καλύπτει σήμερα τις ανάγκες κάθε ζώου και τις δυνατότητες κάθε ιδιοκτήτη κατοικιδίου, καθιστώντας τους αποπαρασιτισμούς ευκολότερους από ποτέ.

Τα εξωπαρασιτοκτόνα (έναντι ψύλλων, τσιμπουριών κ.α.) πέρα από τις καθιερωμένες μορφές των αερολυμάτων (σπρέυ) και των διαλυμάτων για τοπική επίχυση (αμπούλες) κυκλοφορούν τώρα και σε μορφή χαπιών μηνιαίας και τριμηνιαίας διάρκειας δράσης.

Τα αντιπαρασιτικά περιλαίμια που έτειναν να εξαφανιστούν από την αγορά λόγω μικρής αποτελεσματικότητας, επανέρχονται βελτιωμένα με νέες φαρμακοτεχνικές μεθόδους και διάρκεια δράσης που φθάνει τους οκτώ μήνες, προσφέροντας μαζί με τα εξωπαρασιτοκτόνα χάπια αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις για όσους δυσκολεύονται μετα σπρέυ και τις αμπούλες ή ξεχνούν τη μηνιαία χορήγησή τους.

Τα ενδοπαρασιτοκτόνα (έναντι εντερικών κ.α σκουληκιών) πέρα από τις συνήθεις μορφές των ενέσιμων διαλυμάτων και των χαπιών, η χορήγηση των οποίων ήταν δύσκολη ιδιαιτέρως στις γάτες, κυκλοφορούν και σε μορφή διαλύματος για επίχυση στο δέρμα ακριβώς όπως και οι εξωπαρασιτοκτόνες αμπούλες.

Επιπλέον η παραγωγή σκευασμάτων με την ίδια αντιπαρασιτική δραστική ουσία από περισσότερες της μιας φαρμακευτικές εταιρείες οδήγησε σε μείωση των τιμών προσφέροντας επιλογές για κάθε βαλάντιο.

Επισκευθείτε μας για να σας καθοδηγήσουμε στην πληθώρα των διαθέσιμων σκευασμάτων και να καταρτίσουμε το καταλληλότερο πρόγραμμα αποπαρασιτισμών ειδικά για το δικό σας κατοικίδιο και τις δικές σας δυνατότητες!