Ο πρόσθιος χιαστός είναι από τους σημαντικότερους συνδέσμους που σταθεροποιούν το γόνατο. Βρίσκεται μέσα στην άρθρωση του γόνατος και συνδέει το μηριαίο οστό με την κνήμη. Η ρήξη του είναι μια από τις συχνότερες αρθροπάθειες του σκύλου.
Η λειτουργία του προσθίου χιαστού
Εμποδίζει την πρόσθια μετατόπιση της κνήμης σε σχέση με το μηρό, την προς τα έσω στροφή της κνήμης κατά την κάμψη του γόνατος και την υπερέκταση του γόνατος.
Γιατί ρήγνυται
Παλαιότερα η ρήξη του χιαστού αποδιδόταν εξ ολοκλήρου σε τραυματισμούς, σήμερα όμως θεωρείται ότι συχνά προϋπάρχουν εκφυλιστικές διεργασίες που εξασθενούν το σύνδεσμο και τον κάνουν επιρρεπή στη ρήξη.
Πώς εκδηλώνεται η ρήξη του προσθίου χιαστού
Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού προκαλεί αρχικώς έντονο πόνο και αδυναμία στήριξης στο πάσχον άκρο. Τις επόμενες εβδομάδες ο πόνος ελαττώνεται και ο σκύλος αρχίζει να χρησιμοποιεί ξανά το άκρο για μερικούς μήνες, έως ότου η χωλότητα επιδεινωθεί και πάλι αν δεν ληφθούν θεραπευτικά μέτρα. Σε αυτό το στάδιο έχει ήδη προκληθεί οστεοαρθρίτιδα. Γι΄ αυτό είναι πολύ σημαντική η έγκαιρη διάγνωση και η αποκατάσταση του συνδέσμου τις πρώτες εβδομάδες μετά τη ρήξη.
Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται με ψηλάφηση του γόνατος και εκτέλεση παθητικών κινήσεων κατά τις οποίες διαπιστώνεται η παρά φύση πρόσθια μετατόπιση της κνήμης. Η ακτινογράφηση είναι απαραίτητη για να διαπιστωθούν τυχόν συνυπάρχουσες παθήσεις και να επιλεχθεί η καταλληλότερη μέθοδος θεραπείας.
Θεραπεία
Είναι κατά κανόνα χειρουργική. H θεραπεία με αντιφλεγμονώδη και περιορισμό των κινήσεων είναι μερικές φορές αποτελεσματική σε μικρόσωμα ζώα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ζώα που χειρουργούνται εμφανίζουν μελλοντικά πολύ λιγότερες αλλοιώσεις οστεοαρθρίτιδας από ζώα που δεν χειρουργούνται.
Χειρουργικές μέθοδοι αποκατάστασης
Είναι πολλές και διακρίνονται:
α) σε εξωαρθρικές που βασίζονται στη σταθεροποίηση του γόνατος με ισχυρά ράμματα που υποκαθιστούν τη λειτουργία του πρόσθιου χιαστού ή με μετάθεση συνδέσμων και μυών,
β) σε ενδοαρθρικές που βασίζονται στην αντικατάσταση του πρόσθιου χιαστού με αυτογενή ή συνθετικά μοσχεύματα και
γ) σε οστεοτομές της κνήμης που αποσκοπούν στην αλλαγή της γεωμετρίας του γόνατος ώστε να εξουδετερώνονται οι δυνάμεις που ωθούν την κνήμη προς τα εμπρός.
Υπάρχει μεγάλη διχογνωμία μεταξύ των κτηνιάτρων σχετικά με το ποιά μέθοδος είναι η καλύτερη, ενώ οι έρευνες συνεχίζονται και πολλές παραλλαγές των μεθόδων προτείνονται. Ένα όμως είναι κοινώς παραδεκτό: καμμία μέθοδος δεν είναι τέλεια και καμμία δεν αποτρέπει την εμφάνιση ή την εξέλιξη της οστεοαρθρίτιδας, παρά μόνο την περιορίζει. Κάθε μία έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα χωρίς να έχει αποδειχθεί ότι κάποια υπερέχει σημαντικά ως προς το τελικό αποτέλεσμα.
Στο Κτηνιατρικό Κέντρο Ιλισίων εφαρμόζουμε με μεγάλη επιτυχία εξωαρθρικές και ενδοαρθρικές μεθόδους, μεμονωμένες ή σε συνδυασμό, καθώς διατηρούν τις ανατομικές σχέσεις του γόνατος, μειώνουν τη διάρκεια του χειρουργείου, απαιτούν λιγότερη μετεγχειρητική φροντίδα, έχουν ελάχιστες επιπλοκές πάντα αντιμετωπίσιμες και προσιτό κόστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου